Obserwacje z gniazda

[piotrek94b]

13.06.2013.

07:08 - Starszak coraz lepiej sobie radzi ze staniem na wyprostowanych nóżkach.
08:00 - Kolejne karmienie młodych.

[piotrek94b]

13.06.2013.

08:32 - Martwe pisklę wyniesione z dołka i prawdopodobnie wyrzucone za gniazdo. Może też leżeć na brzegu gniazda - kamera tego nie obejmuje. Filmiki z gniazda

08:34 – Po usunięciu martwego pisklaka, dorosły zaczął w dołku przewracać siano.
09:00 – Zrzut czarnej papki dla młodych. Kilka sekund i wszystko zjedzone.
09:09 – Starszakowi udaje się coraz łatwiej stawać na wyprostowanych nóżkach.
Robi się coraz cieplej. Młode leżą w cieniu dorosłego bociana.
Do godziny 10:48 dorosły stał tak, że młode mogły chować się w jego cieniu. Po tej godzinie przeszedł na drugą strone gniazda i odsłonił młode. Teraz zażywają słonecznej kąpieli.
11:03 – Ponowny zrzut czarnej papki. Zmiany dorosłych nie było. Po zrzucie pokarmu dorosły ustawia się tak, aby zapewnić młodym cień.
11:19 – Przylatuje drugi dorosły. Zmiana i przed młodymi ukazały się żabki i jakiś gryzoń o którego musiały chwilkę powalczyć. Do 11:56 młode wylegiwały się w cieniu dorosłego. Teraz tak jak wcześniej poprzedni dorosły, ten także odsunął się aby młode miały więcej słońca.
Młode aby się schłodzić, oddychaja przez otwarte dzioby. Po 15 minutach dorosły zasłania je od słońca.
14:09 – Dorosły będąc na gnieździe od prawie trzech godzin, zrzuca część strawionego pokarmu. Drugi dorosły przy poprzedniej zmianie, dwa razy zrzucał tak strawiony pokarm (czarna papka). Na pewno taki pokarm zaspokoi też pragnienie młodych.
15:02 – Zmiana dorosłych. Młode ożywają i kierują się za dużym czerwonym dziobem. Po kilku chwilach dostają cały zestaw pokaźnych żab.
Słońce i pełne brzuchy rozleniwiają. Młode leżą spokojnie w dołku, dorosły może przejrzeć i poiskać ich upierzenie.
16:59 – Starsze pisklę ćwiczy stanie na wyprostowanych nogach. Jeszcze udaje się to z trudnościami, ale z godziny na godzinę będzie lepiej.
17:05 – Przylatuje drugi dorosły. Młody zaczyna reagować na przyloty tak jakby chciał bronić swojego gniazda. Zrzut pokarmu na raty i głód zaspokojony.
19:08 – Zmiana dorosłych i karmienie. Młode dopominają się o zrzut łapiąc dorosłego za dziób. Po chwili otrzymują dużą kolację.
19:50 – Dwa dorosłe na gnieździe. Chyba były razem od ostatniego przylotu, ponieważ młode nie reagowały na ruchy na gnieździe. Jeden dorosły odlatuje.
21:20 – Do gniazda wrócił drugi dorosły. Rodzina w komplecie.
21:23 – Ostatni posiłek i w gnieździe zapanowała cisza nocna.

[PADO]

14.06.2013r
Młode prawdopodobnie po dobrym śniadanku, jeszcze drzemią.
Dzisiaj zapowiada się bardzo gorący dzień, już jest 20st.

[ewa]

Dołek dla nich za mały.



Chyba nadszedł czas skorygowania ustawienia kamery.

16:38 Przyleciał drugi z rodziców. Klekoty spowodowały, że jeden z młodych przylgnął do ściółki, drugi odważniak.


Podano posiłek - żaby - dużo żab. Młody po prawej stronie wybrzydzał.

Próbował wstawać młodszy ale jeszcze za słabo mu to wychodzi. Starszy stał sekundę bez podpórki.

[piotrek94b]

14.06.2013.

04:42 – Dostawa suchego siana do gniazda. Już wczoraj gniazdo było suche, ale nowa dostawa nie zaszkodzi. Po chwili karmienie. Dużo drobnicy zrzuconej na dwa razy i pierwszy głód zaspokojony.
04:53 – I jeszcze jeden zrzut pokarmu. Po takim posiłku młode zasypiają w dołku. Dorosły również musi być najedzony i staje nad młodymi.
05:11 – Młode śpią, a dorosły podnosi jedną z nóg i tak stoi bez ruchu do godziny 05:59. Wtedy pochyla się i zrzuca wypluwkę. Młode chyba tym nie były ucieszone.
06:59 – Zmiana dorosłych. Młode dostają na drugie śniadanie żabki. Po zrzucie dorosły zaczyna przekładać siano. Po zjedzeniu posiłku młode również zaczynają rozdziobywać siano. Pomoc dorosłemu? Cały czas są ruchliwe i sledzą ruchy dorosłego. Przysypiają dopiero około 07:30.
Po godzinie ósmej chyba był jakiś posiłek. Młode skubały jeszcze siano, w miejscu w którym chyba był zrzut pokarmu.
08:35 – Ćwiczenia stania na dwóch nogach.
10:50 – Karmienie młodych. Przed przylotem zmiennika młode chyba były przez kilka minut same w gnieździe.
W gnieździe cisz i spokój. Młode przysypiaja, a jak nie spią to rozglądają się ciekawe świata, czyszczą swoje upierzenie.
12:47 – Młode doczekały się posiłku. Podano żaby. Początkowy mniejszy troche się spóźnił do stołu i Starszak wykorzystał tą sytuację bezwzględnie. Zjadł jak najszybciej jak najwięcej. Po chwili drugi dołączył do kolejnych zrzutów.
13:14 – I dorosłemu tez się coś należy. Położył się przy młodych i razem z nimi ucinał poobiednią drzemkę.
13:55 – Przy nogach dorosłego młode muszą czuć się bardzo bezpiecznie.
15:14 – Zmiana dorosłych i jest posiłek składający się z dużych kąsków
16:02 – Ponownie wspólny wypoczynek. Młode coraz częściej czyszczą swoje upierzenie.
16:38 – Przylatuje dorosły i jeden z młodych reaguje agresywnie. Jakby mógł to by dziobnął dorosłego. Drugi natomiast przyjmuje pozycje „strusia”. Głowa w ściółce, kuper w górze. Tak jak wyżej napisała Ewa. Żab było bardzo dużo, a mimo to i tak było małe spięcie o lepszy kąsek. Po takim posiłki padły, a po kilku minutach dołączył do nich dorosły.
18:39 – Towarzystwo w gnieździe dosłownie padło.
19:08 – Podano młodym kolację.
Słońce jeszcze na niebie, to młode wystawiły swoje grzbiety do wygrzania.
19:38 – Zamiana dorosłych i jeszcze jedna spora porcja do zjedzenia. Mniejszy trochę wybrzydzał. Zjadł może trzy żaby? Resztę wcinał Starszak.

[piotrek94b]

15.06.2013.

04:36 - Pierwszy dziś posiłek. Trochę drobnicy, ale młode chyba nie były tym zachwycone. Powoli wyskubały zrzucony pokarm.
Dziś zapowiada się kolejny ciepły dzień.
05:50 - Drugi posiłek. Tym razem już młode wyrywały sobie żabkę z dzioba, tzn. większy zabrał mniejszemu.

[PADO]

Wypowiedź głównego sponsora łaskich bocianów

Łódź, 13 czerwca 2013 r.

Szanowni Państwo,

Firma ATLAS jest zaangażowana w edukacyjny projekt „Łaskie Bociany” o dwóch lat. W ramach wsparcia, przekazuje fundusze na montaż, uruchomienie i konserwację specjalnej kamery, umożliwiającej bezinwazyjną, 24-godzinną obserwację życia bocianów białych (bez zakłócania spokoju ptaków czy ingerowania w konstrukcję lęgowiska) – zarówno dorosłych osobników, jak i ich potomstwa.

Bezinwazyjność to jedno z założeń programu „Łaskie Bociany”, którego celem jest obserwacja bocianów i tym samym ukazanie ich życia takim, jakie ono jest naprawdę, życia bocianów nie tylko w Łasku czy województwie łódzkim, ale w całej Polsce. Dzięki kamerze w gnieździe jesteśmy świadkami zachowań ptaków, niezmienionych od wieków, ukształtowanych w procesie ewolucji przez naturę. Świat ten rządzi się własnymi prawami, które my, ludzie, nie zawsze rozumiemy i nie zawsze akceptujemy. Śledzenie prawdziwych losów bocianów pozwala na pełne poznanie i zrozumienie trudów ich codziennych zmagań i tym samym nabranie szacunku do otaczającej nas przyrody. Dzięki temu stajemy się bardziej świadomi działań służących ochronie przyrody i zachowaniu jej naturalnego porządku.

Informacje o tym, że dwa z czterech narodzonych w tym roku łaskich bocianków nie przeżyły, były dla nas bardzo smutne. Przyroda niestety dokonuje selekcji naturalnej – osobniki mniej wytrzymałe nie są w stanie przetrwać. Często są wyrzucane z gniazd przez rodzeństwo lub rodziców, którzy zabijają słabe pisklęta, by skupić wysiłek na tych, które mają szansę przeżyć. Sytuacje te są szczególnie widoczne w niesprzyjających dla młodych osobników warunkach atmosferycznych, które przyczyniły się do śmierci dwóch młodych bocianów w łaskim gnieździe. Pamiętajmy jednak, że dzieje się tak, nie tylko w przypadku bocianów czy ptaków, ale w świecie wszystkich gatunków zwierząt, które zmagają się codziennie z brakiem pożywienia, drapieżnikami czy niesprzyjającą pogodą. Do tego dochodzi obecność człowieka, który niestety często wpływa niekorzystnie na życie zwierząt.

Sytuacje stworzone przez człowieka to wyjątek, kiedy popieramy interwencję w bocianim gnieździe. Taka sytuacja miała miejsce rok temu, gdy dorosłe osobniki, wzmacniając konstrukcję gniazda, przyniosły torby foliowe i sznurki pozostałe po wiązaniu snopów siana na okolicznych polach uprawnych. Wówczas organizatorzy interweniowali i usunęli z lęgowiska „obce” elementy.

W związku z powyższym pragniemy poinformować, że nasze stanowisko jest zgodne ze stanowiskiem organizatorów programu „Łaskie Bociany” i merytorycznego opiekuna, ornitologa, Pana Dr Radosława Włodarczyka z Uniwersytetu Łódzkiego, zamieszczonym na oficjalnej stronie programu http://www.bociany.lask.pl .

Z poważaniem,

Błażej Bierczyński
Biuro prasowe firmy ATLAS

[ewa]

Lepiej tego problemu ująć nie można.
___________________________
Pogoda dopisuje, bocianięta dokazują

[PADO]

!5.06.2013
godz.9:43
Walka o kreta. Jak to bywa w życiu - wygrywa silniejszy. Rodzic miał problem ze zrzutem tego kąska, a starszak nie miał problemu, by w sekundzie go połknąć.

[zbuntowana]

Nie jestem taką znawczynią bocianów jak Pan Włodarczyk, czy, szef firmy ATLAS. Wiem jednak, że, populacja tych ptaków, spada
z roku na rok.
Wracające z zimowisk bociany, napotykają na wiele pułapek (Liban ) http://losyziemi.pl/w-libanie-morduja-nasze-bociany/#more-16848podpisz
Wiele gniazd pozostało pustych. Nie wróciły do nich bociany, gniazdujące tam, od wielu lat (np. Darany – Ludmiła i Chuck). Być może i one zginęły z rąk, barbarzyńców. Śmiem twierdzić, że wiele polskich bocianów, też,podzieliło Ich los.
Czy w świetle tych wydarzeń , nie warto walczyć chociaż o jedno bocianie pisklę????
Jak pisze Pan Błażej Bierczyński z Biura prasowego firmy ATLAS (głównego sponsora):
„Sytuacje stworzone przez człowieka to wyjątek, kiedy popieramy interwencję w bocianim gnieździe. Taka sytuacja miała miejsce rok temu, gdy dorosłe osobniki, wzmacniając konstrukcję gniazda, przyniosły torby foliowe i sznurki pozostałe po wiązaniu snopów siana na okolicznych polach uprawnych. Wówczas organizatorzy interweniowali i usunęli z lęgowiska „obce” elementy".
Jednak w innych gniazdach, bociany mogą liczyć na pomoc człowieka i to nie tylko wtedy, gdy człowiek stwarza, zagrażające ich życiu sytuacje:
- kilka lat temu, w Międzyrzeczu, strażacy uratowali dorosłego bociana (Florka),który, właśnie, w wyniku długotrwałych opadów, nie był w stanie wrócić do gniazda;
- w Ustroniu, pracownicy Wydziału Ochrony Środowiska, nie zwracając uwagi na sprzeciwy administratorów, też zainterweniowali. Dzięki temu, uratowano jedno pisklę.
Takich ludzi określa się mianem zagorzałych miłośników dzikiej przyrody, a Oni po prostu, nie są pozbawieni ludzkich uczuć. Nie potrafią chłodnym okiem patrzeć na cierpienie bezbronnych istot.

Marzę o tym, żeby wszystkie bociany miały takich opiekunów, jak w (wymieniam w porządku alfabetycznym) : Międzyrzeczu, Tomaszowie Bolesławieckim, Warszewie, a z innych państw w Bad Salzungen, Höchstadt...

Są też wspaniali ludzie, którzy zakładają azyle dla dzikich zwierząt - Mikołów, Przemyśl...
Może to właśnie, dzięki Nim, nie doczekamy czasów, gdy bociany, będziemy oglądać tylko w ZOO , lub na produktach firmy „ATLAS”

Ingerencja w przyrodę –
- zakładamy budki lęgowe dla jerzyków, pustułek…po co, przecież to też dzika przyroda;
- dokarmiamy zimą ptaki (budujemy, karmniki) – czy tylko dlatego, żeby pokazać dzieciom, jacy to jesteśmy wspaniali? ...
Pomimo słów wielu autorytetów, pozwolę sobie zacytować słowa jednego z naszych wieszczy: „ czucie i wiara silniej mówi do mnie, niż mędrca szkiełko i oko. „
Być może zmienię zdanie, gdy zobaczę samoobrączkującego się bociana….